پنجشنبه، آبان ۰۸، ۱۳۸۲


ديروز يك كوچولوي ديابتي( تيپ يك) داشتم به اين دليل دنبال مطلبي در مورد ديابت مي گشتم كه اين مطلب را پيدا كردم بد نيست شما هم نظري به اون بيندازيد


بیماری دیابت --------------------------------------------------------------------------------

ديابت يا مرض قند نوعي بيماري شايع وناتوان كننده است كه در آن قند خون به دليل مصرف نشدن در بدن بالا مي رود. اين بيماري در اثر كمبود ويا نبود انسولين (ديابت نوع يك، در كودكان ونوجوانان) ويا اختلال كار انسولين (ديابت نوع دو در بالغين) به وجود مي آيد. در بيماري ديابت، ميزان گلوكز خون زياد مي شود، زيرا نمي تواند وارد سلول هاي بدن شود. اين امر ممكن است باعث محروم شدن سلول هاي بدن از انرژي شود. گلوكز نوعي قند است كه سلول هاي بدن از آن به عنوان انرژي (سوخت) استفاده مي كنند. بالا بودن ميزان گلوكز در خون به مدت طولاني باعث بروز عوارض وخيم و خطرناكي به خصوص درچشم ها، كليه ها، اعصاب يا قلب مي شود. ديابت نوع دو شايع ترين شكل بيماري ديابت محسوب مي شود ومطالب بيان شده در اين مقاله در ارتباط با اين نوع مرض قند است




آيا اين بيماري درمان پذير است؟

در مبتلايان به ديابت، مي توان با درمان مناسب ونظارت دقيق، ميزان قند خون را تا حد طبيعي پايين آورد و كنترل كرد. البته يادآوري مي كنيم كه طبيعي بودن قند خون به معناي بهبود نيست، بلكه نمايان گر كارايي روش درماني ومراقبت مناسب بيمار از خود است.

چه افرادي بيش تر دچار ديابت بالغين (نوع دو) مي شوند؟

· افراد چاق

· سابقه ديابت در افراد خانواده درجه يك

· زنان حامله

· افراد كم تحرك

· افراد با تغذيه نامناسب ومصرف بيش از حدغذاهاي شيرين وچرب

اگر دياتب از كنترل خارج شود چه مشكلاتي به وجود مي آيد؟

فوريت هاي مربوط به ديابت نوع دو عبارتند از:

1) زيادي قندخون (هيپرگليسمي)

2) كمي قندخون (هيپوگليسمي)

بالا رفتن قند خون (هيپرگليسمي)

هيپرگليسمي معمولا به دلايل زير روي مي دهد:

1. مصرف غذاي بيش تر از حد، به خصوص مواد غذايي شيرين كه اين وضعيت در ديد وبازديدهاي ايام عيد بيش تر به چشم مي خورد.

2. بيماري، استرس يا كاهش فعاليت بدني.

3. مصرف نكردن دارو به ميزان كافي.

وقتي قند خون افزايش مي يابد ممكن است:

· دچار سردرد شويد؛

· تاري ديد پيدا كنيد؛

· احساس تشنگي كنيد ونياز مكرر به دستشويي پيدا نماييد؛

· دچار تهوع يا استفراغ شويد ويا ممكن است حالت اغما (كما) ظاهر شود.

اگر قند خون تان بالاست و ادرارتان كتون دارد فوراً با پزشك خود تماس بگيريد يا به مطب يا درمان گاه مراجعه كنيد. دفع زياد ادرار درزمان بالا بودن قندخون، باعث از دست دادن آب بدن وكم آبي مي شود؛

بنابراين، در اين مواقع بايد مقدار زيادي مايعات بدون قند بنوشيد. به ياد داشته باشيد كه هرگز مصرف انسولين را قطع نكنيد. اگر باردار هستيد، مي توانيد با رعايت موارد زيربارداري موفق وفرزندي سالم باشيد:

· حمايت ونظارت دقيق گروه پزشكي؛

· سنجش دقيق ومكرر قند خون؛

· كنترل دقيق قند خون.

پائين آمدن قند خون (هيپوگليسمي)

گاهي اوقات قند خون ممكن است به مقداري زيادي كاهش يابد. سطوح خيلي پايين قند خون مي تواند در اثر عوامل زير رخ دهد:

· مصرف بيش تر از حد داروهاي ضد ديابت، به خصوص انسولين؛

· به موقع غذا نخوردن يا غذا خوردن ناكافي؛

· ورزش هاي خيلي سنگين يا طولاني مدت.

در صورتي كه قند خون خيلي كاهش يابد، علايم زير به طورناگهاني نمايان مي شوند:


· لرزش بدن

· تحرك پذيري

· ناآرامي

· سردرگمي

· مرطوب شدن پوست

· تندي ضربان قلب

· تعريق

· گرسنگي

· خستگي(ضعف كردن)

اگراحساس مي كنيد قند خون تان پايين آمده است، با استفاده ازگلوكومترآزمايشي انجام دهيد.در صورتي كه احساس ضعف يا حالت بدي مي كنيد نيز ميزان قند خون تان را اندازه بيگريد. اگر پايين بود،غذا يا نوشيدني بخوريد كه 15 گرم كربو هيدرات (مواد قندي) داشته باشد، مثل:

· نيم فنجان آب ميوه

· نيم فنجان نوشابه معمولي (غير رژيمي)

· سه عدد آب نبات

· دوقاشق غذاخوري كشمش

· چهار قاشق چاي خوري شكر

· يك فنجان شير بدون چربي

حتي اگر در آن لحظه نمي توانيد قند خون خود را اندازه گيري كنيد، براي احتياط تا 15 گرم كربو هيدرات مصرف كنيد؛ هم چنين موضوع را با پزشك خود درميان بگذاريد.

توصيه هاي مهم براي بيماران ديابتي

1.كنترل بيماري ديابت به وسيله برقراري تعادل است. اگر به موارد زير توجه كافي نماييد: مي توانيد از سلامتي برخوردار شده واز زندگي تان لذت ببريد:

· برنامه غذايي مناسب(بدانيد چه غذايي را چه وقتي بخوريد)

· وزن مناسب (اضافه وزن كنترل ديابت را مشكل تر مي سازد)

· ورزش منظم وبه اندازه، آزمايش مكرر قند خون

· نگرش درست

2. بيماري خود را بپذيريد. به جاي اين كه اجازه دهيد ديابت شما را تحت تأثير قرار دهد، بيماري خود را كنترل كنيد و به زندگي طبيعي خود ادامه دهيد.

3.احساس هاي ناباوري، خشم، ترس وتنفر در زمان آگاهي ازابتلا به ديابت طبيعي هستند؛ ولي، بايد هر چه زودتر نگراني بيهوده را از خود دور كنيد. به ياد داشته باشيد كه شما تنها نيستيد وبدانيد كه شركت در گروه هاي مراقبت بهداشتي، حمايت ارزش مندي برايتان فراهم مي سازد.

4. غذايي كه مي خوريد، صرف نظر از نوع بيماري ديابت شما، بر ميزان قند خون تان تأثير مي گذارد. بنابراين در مورد برنامه غذايي خود با پزشك يا متخصص تغذيه يا پرستار كارشناس بيماري قند مشورت كنيد.

چاقي، كنترل مرض قند را به مراتب دشوارتر مي كند. غذاهاي نشاسته دار وپرفيبر بيش تري بخوريد و از مصرف غذاهاي چرب وسرخ شده وپرنمك اجتناب كنيد.

5.سيگار نكشيد. سيگار كشيدن خطر بيماري هاي قلب وعروق، چشم وكليه را در بيماران ديابتي افزايش ميدهد كنترل قند خون را با اشكال روبه رو ميكند.

6. ورزش، به سرعت قند خون را مي سوزاند وتواناي بدن را د راستفاده از انسولين افزايش مي دهد؛ بنابراين، نيازشما به مصرف داروهاي ضد ديابت را كاهش مي دهد وبيماري ديابت بهتر كنترل شود. براي انجام برنامه هاي ورزشي با پزشك خود مشورت كنيد.

7. هميشه يك كارت شناسايي پزشكي يا گردن بند يا دست بند هشدا رابتلا به ديابت هم راه خود داشته باشيد كه شامل نام وآدرس، نام پزشك وفهرستي از داروها ي شما باشد.

8. فشا رخون بيماران ديابتي بايد تحت كنترل دقيق ودوره اي پزشك قرارداشته باشد. هم چنين معاينات دوره اي چشم نيز حايزاهميت خاصي برخودرار است.

9. براي جلوگيري از عفونت پوست هرروز حمام كرده وبه زخم هاي خود سريعا رسيدگي كنيد. هم چنين بايد بيش از حد درمعرض نور خورشيد قرار گيريد. نظافت روزانه ودقيق پاها از اهميت ويژه اي برخوردار است. براي پيش گيري از ناراحتي هاي پا بايد نكات زيرا را رعايت كنيد:

- هميشه از كفش مناسب وجوراب راحت ونخي استفاده كنيد.

- هنگام نشستن، پاهاي خود را روي هم نيندازيد تا گردش خون پاها راحت تر انجام شود.

- مراقب خراش ها، بريدگي ها ولكه هاي قرمز در پاها باشيد. اگر زخمي خوب نمي شود، با پزشك تان تماس بگيريد.

- از قرار دادن پاها در معرض حرارت اجتناب كنيد.

- ناخن هاي خود را پس از رفتن به حمام با يك ناخن گير تميزكوتاه كرده ولبه هاي آن را با دقت سوهان كنيد.

10. وكلام آخر اين كه به نفع شماست كه نگرش مثبتي داشته باشيد تا بتوانيد از يك زندگي فعال وسالم بهره مند شويد. هم چنين به ياد داشته باشيد كه توازن، كليد درمان ديابت است.

به نقل از سایت مبین

سه‌شنبه، آبان ۰۶، ۱۳۸۲


از يك مطالعه كه در ژورنال اتحاديه پزشكي آمريكا بچاپ رسيده چنين استنباط مي گردد كه از بين انواع مواد رايج سازنده عدسيهاي عينك پلي كربنات تنها ماده ايست كه در اثر حوادثي نظير سقوط از دوچرخه و يا برخورد كيسه هوا با ان نمي شكند بعد از اين مطالعه مواد جديدي مانند Trivex با وعده ايجاد مقدار ايمني مساوي با پلي كربنات معرفي شده اند

چرا معاينه چشم اهميت دارد؟
دو تصور غلط در مورد معاينه چشم وجود دارد. يكي اين است كه اگر خوب مي بينيد نيازي به معاينه چشم نداريد و ديگري اينكه "تست بينايي" كه حدت بينايي را با استفاده از تابلو هاي مخصوص اندازه گيري مي كند (مشابه تست هاي بينايي كه در هنگام اخذ گواهينامه رانندگي انجام مي شود) همان معاينه چشمي است با اسمي ديگر. اما بايد توجه داشت كه چشم پزشك در واقع علاوه بر تست بينايي، چشم شما را از نظر بيماري هاي ديگري نيز كه ممكن است علائم زودرس نداشته باشند ولي نياز به درمان زودرس دارند معاينه مي كند. بنابراين معاينه كامل چشمي بسيار بيشتر از يك تست بينايي است.

چه كساني بايد مورد معاينه چشمي قرار گيرند؟
صرف نظر از سن و سلامت جسماني، هر شخصي بايد بصورت دوره اي و منظم مورد معاينه چشمي قرار گيرد. در بزرگسالان معاينه چشمي از جهت درست بودن شماره عينك و تشخيص زوردس بيماري ها اهميت دارد. در كودكان، معاينه چشمي نقش بسيار مهمي در تكامل بينايي كودك دارد. از آنجاييكه بينايي نقش مهمي در فرايند يادگيري كودكان دارد، اهميت معاينات دوره اي در كودكان دو چندان است. مشكل بينايي كودك گاهي خود را بصورت افت تحصيلي و مشكل در انجام تكاليف مدرسه نشان مي دهد. در بسياري موارد، كودكان به اين دليل كه نمي دانند ديد "طبيعي" چگونه بايد باشد شكايتي از ديد خود ندارند. اگر كودك شما از نظر درسي در مدرسه مشكل دارد و يا در خواندن و يادگيري دچار مشكل است حتماً بايد جهت اطمينان از عدم مشكلات چشمي معاينه شود.

در معاينه چشم چه مشكلاتي مورد توجه قرار مي گيرند؟
مشكلاتي كه چشم پزشك در معاينه چشمي بدانها توجه مي كند عبارتند از:

عيوب انكساري: شامل دوربيني، نزديك بيني، آستيگماتيسم، ...

تنبلي چشم (آمبليوپي): اين مشكل در موارد استرابيسم و يا اختلاف زياد بينايي دو چشم رخ مي دهد. در اين وضعيت مغز تصوير گرفته شده از چشم مشكل دار را ارسال نمي كند. آمبليوپي در صورت عدم درمان ممكن است باعث اختلال در تكامل بينايي شده و اختلال دائمي بينايي را بهمراه داشته باشد. اين اختلال معمولاً با بستن چشم بدون مشكل براي مدتي مشخص درمان مي شود.

استرابيسم (انحراف چشم): چشم پزشك چشم بيمار را از نظر هماهنگي حركتي و وضعيت قرار گيري نسبت به يكديگر بررسي مي كند. استرابيسم مي تواند سبب اختلال در درك عمق و آمبليوپي شود.

بيماريهاي چشمي: بسياري از بيماريهاي چشمي نظير گلوكوم و مشكلات ناشي از ديابت در مراحل اوليه علائم واضحي ندارند. چشم پزشك در معاينه چشمي به اين بيماري ها توجه كرده و در صورت برخورد با اين علائم درمان هاي اوليه را آغاز مي كند. در بسياري موارد تشخيص و درمان زودرس بيماريها سبب كاهش عوارض و از دست دادن دائمي ديد مي شود.

بيماريهاي ديگر: معاينه عروق ته چشم، پرده شبكيه و ديگر قسمت هاي چشم مي تواند ابتلا بيمار به بيماري هاي غير چشمي نظير فشار خون، ديابت، چربي بالا و بعضي بيماري هاي ديگر را نشان دهد.

معاينه چشمي به چه فواصلي بايد انجام شود؟
چشم پزشكان توصيه مي كنند كه هر فردي بسته به داشتن ريسك فاكتور و سلامت جسماني هر 1 تا 3 سال يكبار معاينه كامل چشمي شود.

كودكان: اين زمان در كودكان متفاوت است. تخمين زده مي شود كه از هر 20 كودك پيش دبستاني و هر 4 كودك دبستاني 1 كودك مشكل چشمي دارد كه در صورت عدم درمان مي تواند سببكاهش دائمي بيناييشود. كودكاني كه علائمي نداشته و ريسك پاييني دارند بايد در 6 ماهگي، 3 سالگي و قبل از ورود به مدرسه معاينه كامل چشمي شوند. اين كودكان پس از آن بايد هر 2 سال مورد معاينه قرار گيرند.

اما كودكان داراي ريسك فاكتور مشكلات بينايي، نياز به معاينات بيشتري دارند. بعضي از اين ريسك فاكتورها عبارتند از:

تولد زوردس (قبل 40 هفتگي)
تأخير در تكامل
انحراف چشم
سابقه خانوادگي بيماري هاي چشمي
سابقه صدمات چشمي
كودكاني كه از عينك يا كنتاكت لنز استفاده مي كنند اغلب نياز به معاينات سالانه دارند تا در صورت تغيير در شماره چشم، عينك آنها اصلاح شود.

بزرگسالان: بطور كلي، بسته به ميزان تغييرات بينايي و سلامت جسماني، بزرگسالان بايد تا سن 40 سالگي هر 2 تا 3 سال تحت معاينه كامل چشمي قرار گيرند. در بيمارني كه به بيماري هايي نظير ديابت و فشار خون مبتلا هستند معاينات بيشتري توصيه مي شود زيرا اين بيماري ها تاثير سويي بر بينايي دارند.

در افراد بالاي 40 سال بهتر است معاينه چشمي هر 1 تا 2 سال صورت گيرد. زيرا بعضي بيماري هاي نظير پير چشمي، كاتاراكت و دژنراسيون ماكولا با افزايش سن اتفاق مي افتند.

از آنجا كه ريسك بيماري هاي چشم با افزايش سن بالا مي رود افراد بالاي 60 سال باز هر سال معاينه شوند. انجمن اپتومتري آمريكا راهنماي زير را براي معاينه چشمي پيشنهاد كرده است:

فواصل توصيه شده براي معاينه چشمي در كودكان

سن بيمار فاصله زماني معاينات
بيمار بدون علامت / بدون ريسك بيمار داراي ريسك
تولد تا 24 ماهگي 6 ماهگي 6 ماهگي يا در صورت لزوم
2 تا 5 سالگي 3 سالگي 3 سالگي يا در صورت لزوم
6 تا 8 سالگي قبل از كلاس اول دبستان و پس از آن هر 2 سال هر سال يا در صورت لزوم

فواصل توصيه شده براي معاينه چشمي در بزرگسالات

سن بيمار فاصله زماني معاينات
بيمار بدون علامت / بدون ريسك بيمار داراي ريسك
18 تا 40 سالگي هر 2 تا 3 سال هر 1 تا 2 سال يا در صورت لزوم
41 تا 60 سالگي هر 2 سال هر 1 تا 2 سال يا در صورت لزوم
بالاي 60 سال هر سال هر سال يا در صورت لزوم
نقل از سايت نورويژن